Onder aanvoering van Little Miss C kom ik soms in aanraking met de meest vreemde dingen. Zo ook van de week, toen ze aankwam met zure chocolade. Je begrijpt, dát moest ik ook even proeven, en vandaag vertel ik je wat ik ervan vond.
De chocolade zit in een mooie verpakking, een beetje nucleaire look, passend bij de merknaam ” radioactive sours“.
Als ik de verpakking open komt er niet direct een geur vrij. Maar als ik de reep dicht bij mijn neus houdt, dan ruikt de chocolade wel sterk. De geur doet me erg denken aan die van van wasco-krijt.
De chocolade zelf is groen van kleur en ziet er onsmakelijk uit. Kijk en oordeel zelf maar !
Als ik met tegenzin na lang twijfelen dan toch eindelijk een hapje neem, en kauw, dan voel ik een lichte knetter in mijn mond. De smaak is inderdaad zure appel, en die smaak blijft ook lang hangen in mijn keel. En niet op een aangename manier.
En dan mijn mening over deze zure chocolade , wel …, laat ik het zo zeggen, ik heb het bij het ene hapje gehouden dat ik nam. En dat wil wat zeggen, want meestal kan ik geen maat houden, zelfs als een smaak mij niet bekoort.
En wat Little Miss C ervan vond? Tja, zij vond het de lekkerste chocolade die ze ooit geproefd had. En dat wil wat zeggen, want als er een geen chocolade lust, is zij het!
Kortom: leuk om geprobeerd te hebben, en daar laat ik het ook bij. Deze zure chocoladereep is gekocht bij de Jamin.
Heb jij wel eens zure chocolade gegeten? En sta jij ervoor open om rare en gekke dingen te proeven? Ik lees het graag in de comments. Liefs, Vera
