Categorie: Films

Netflixen gaat bij mij in vlagen. Zo kijk ik maanden niet, en ben ik er helemaal klaar mee, en zo lig ik weer de ene aflevering na de andere te bingen. De afgelopen tijd zat ik in die laatste fase en vandaag vertel ik jou wat ik precies gekeken heb :

Selling Sunset seizoen 4

Ik blijf dit een heerlijke serie vinden, en geniet volop van de prachtige huizen, en alle drama rondom de makelaars, zo ook dit seizoen. Ik kijk nu al reikhalzend uit naar seizoen 5 (dat hopelijk voorjaar 2022 uitkomt).

14 Peaks

Deze documentaire, die in de basis meer gaat over leiderschap, en over hoe een grote persoonlijkheid wordt gevormd dan over bergbeklimmen, vond ik erg leerzaam. Ik heb dan ook aardig wat aantekeningen gemaakt.

Never Have I Ever

Ondanks het feit dat dit een tienerserie is, vond ik de belevenissen van Devi, een puber met de nodige problemen, supervermakelijk. Ik kan niet wachten tot het derde seizoen, met hopelijk weer veel drama in de zoektocht van Devi naar geluk.

Afterlife

Dood. Zelfmoord. Depressie. Eenzaamheid. Het komt allemaal voorbij. En toch is deze serie verre van deprimerend. Ik heb zelfs met momenten echt gelachen. De hoofdrolspeler vond ik erg sympathiek, en ik heb alle seizoenen enorm meegeleefd met hem. Maar niet alleen met hem, eigenlijk met alle spelers. Ik vond het een prachtige serie.

The Lost Daughter

Na alle lovende kritieken moest ik deze film wel kijken. Ik moet zeggen, hij heeft me de volle 2 uur zeker geboeid. Maar wat ik er nou precies van vind, dat weet ik eigenlijk niet. Zeker bij het einde dacht ik : okee, en wat nu ? Zelf had ik graag het psychologische deel (what’s met de pop bijvoorbeeld) wat meer uitgewerkt willen zien, zodat ik het punt van deze film echt begrepen zou hebben. Het acteerwerk vond ik trouwens ontzettend goed.

The Tinder Swindler

Pfff … het zal je maar gebeuren, dat je in de jacht naar liefde zo gewetenloos gemanipuleerd en gebruikt wordt. En dan is het nog echt gebeurd ook.

Heb jij ook ge-Netflixt, de afgelopen periode ? En heb jij nog aanraders voor mij ? Liefs, Vera

E.T. the Extra-Terrestrial

Dit was de eerste film die ik in de bioscoop zag; ik was toen 6 jaar oud. Elliott op zijn crossfiets met E.T. in het mandje voorop, de quote “E.T. phone home”, E.T.’s gloeiende vinger, het heeft diepe indruk op me gemaakt allemaal, en ik kan me nog goed herinneren dat ik tranen met tuiten huilde toen E.T. uiteindelijk terugkeerde naar zijn moederplaneet.

Annie

Ook deze film zag ik in de bioscoop toen ik een jaar of zes was. In de jaren daarna heb ik ‘m nog vele, vele malen gezien, sterker nog : ik heb ‘m op DVD thuis en heb ‘m onlangs nog gekeken met mijn dochter. Ik heb het dan wel over de originele versie met Aileen Quinn. En met de originele Daddy Warbucks, waar ik stiekem (toen al) een oogje op had.

Sjakie en de Chocoladefabriek

De originele film, met Gene Wilder en die lieve, aandoenlijke Sjakie, is mijn favoriet. Hoewel ik de visuele effecten in de re-make met Johnny Depp mooier vind. De chocoladerivier is daar net echt, prachtig om te zien !

Jumanji

Dit vond ik destijds echt een superspannende film, met al die special effects waardoor de jungle en de dieren erg realistisch leken.

Forrest Gump

Een mooie, ontroerende, en grappige film. Echt een film met een lach en een traan en de oneliners als “run forrest run”, “life is like a box of chocolates”, of “some kind of fruit company” zullen altijd een glimlach om mijn lippen doen toveren. And that’s all I have to say about that.

Rain Man

Weinig spanning en spectakel in deze film, maar daarom niet minder indrukwekkend. Het acteerwerk van Dustin Hofmann is fenomenaal en integer, en maakt Rain Man tot een onvergetelijke film wat mij betreft.

The Green Mile

Dit is en blijft een hele mooie film waar ik iedere keer een traan bij weg moet pinken. Het acteerwerk is ijzersterk en hierdoor kun je niets anders dan sympathie voelen voor John Coffey, en gewoonweg een hekel krijgen aan Percy Wetmore.

The Elephant Man

Een aangrijpende en ontroerende film in zwart-wit, dat zich afspeelt in het Londen ten tijde van Jack the Ripper. Deze film heeft bij mij een gevoelige snaar geraakt, ik leefde intens mee met John Merrick, die overigens echt geleefd heeft. Een pakkende samenvatting vind ik : “Wie lelijk is vanbinnen, ziet een gedrocht; wie mooi is een gecultiveerde gentleman”.

Amadeus

Een boeiende film over het leven van Wolfgang Amadeus Mozart. Het verhaal, de setting, de mooie pruiken, jurken en kostuums, en niet te vergeten de prachtige muziek van Mozart en Salieri maken deze film voor mij een waar meesterwerk.

The Minions

De Minions spreken een taaltje dat niemand verstaat, maar iedereen begrijpt. Ze zijn onhandig, ze maken ruzie, ze houden van elkaar en ze zijn op zoek naar een plek om thuis te horen. Net zoals wij allemaal. Ik heb Stuart, Kevin en Bob dan ook in mijn hart gesloten.

Aan welke films bewaar jij warme herinneringen ?

Wist je trouwens dat ik ook via Bloglovin te volgen ben ?

 

Tom Hanks, I love him. Elke film waar hij in speelt is wat mij betreft een topfilm. Big, The Green Mile, You’ve Got Mail, en natuurlijk Forest Gump : een paar van mijn all-time favorieten waar hij in speelt.

Toen bleek dat mijn man kaartjes gekocht had voor Tom’s nieuwste film Bridge of Spies, was ik gelijk enthousiast. Dat kon niet mis gaan. Maar helaas, dat ging het wel.

De film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, gaat over de Amerikaanse advocaat James B Donovan die, nadat hij een aantal jaar als verzekeringsadvocaat werkte, de spion Rudolf Abel strafrechtelijk moet verdedigen. Deze laatste woont al een aantal jaar als schilder in de Verenigde Staten en spioneerde daar voor de Sovjet-Unie. Als er gedurende de rechtszaak en de gevangenisstraf van Rudolf Abel de Amerikaanse piloot Gary Powers tijdens een geheime missie boven Rusland wordt neergehaald en door de Russen gevangen wordt genomen, en ook de Amerikaanse student Frederic Pryor die in Berlijn studeert wordt opgepakt, is het aan advocaat James B Donovan om naar Oost-Berlijn af te reizen om een ruil te regelen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. 

Hoewel het gegeven al niet echt mijn ding was, dacht ik nog dat de historische setting, en het feit dat Steven Spielberg deze film geregisseerd heeft, veel goed zouden maken. Helaas, het mocht niet baten, het was mij allemaal wat te saai en te droog. Ondanks de quasi humoristische opmerking die Rudolf Abel zo af en toe maakte.

Ik vond de film langdradig, de 2 uur en 21 minuten die hij duurt, waren me echt te lang. En zelfs Tom vond ik op een gegeven moment erg slaapverwekkend worden. Jammer !

Heb jij Bridge of Spies ook gezien ? En wat vond jij ervan ?