Zo af en toe kom ik ze tegen in de stad : mensen die gratis knuffels uitdelen. Meestal loop ik er met een grote boog om heen. Sowieso houd ik er niet van als mensen mij aanraken, en een knuffel krijgen van een wildvreemde lijkt me helemaal awkard.

Toch was ik eens benieuwd waar deze stroming vandaan kwam, en wat blijkt, deze gratis knuffels zijn onderdeel van een groter geheel : de zgn. random acts of kindness. Daden waarmee mensen proberen zoveel mogelijk anderen aangenaam te verrassen. Een goede daad, zonder persoonlijk gewin dus. Gewoon omdat dit zowel de ontvanger als de gever een goed gevoel geeft.

Best een mooie gedachte dus, waar ik me op zich wel in kan vinden. Zeker in deze huidige tijd, waarin iedereen druk-druk-druk is, en voor mijn gevoel vaak meer aandacht en respect heeft voor z’n digitale Facebook-vrienden, dan voor zijn/haar omgeving.

Ik merk aan mezelf dat ik aangenaam verrast ben als ik eens iemand tegenkom die écht aardig is, omdat dat meer uitzondering dan regel lijkt, soms. Het valt gewoon op als iemand eens uit zichzelf helpt, vriendelijk gedag zegt, niet als eerste naar een net geopende kassa rent of niet agressief de weg blokkeert bij het ritsen op de snelweg. Vaak merk ik dan vlak daarna dat zo’n gebeurtenis een soort sneeuwbaleffect heeft : ook ik ben de dagen daarna wat vriendelijker, minder gehaast en assertief in mijn gedrag (net zo goed als dat ik bij agressief gedrag van een ander ook ineens een stuk minder vriendelijk ben naar mijn omgeving).

Daarom heb ik besloten eens bewust random acts of kindness te gaan doen. Gewoon om te kijken hoe dat voelt. Het klinkt best gek misschien, maar ergens vond ik het “eng” om deze dingen uit te gaan voeren. Toch merkte ik ook dat ik bij het bedenken welke acts ik uit zou gaan voeren, kriebels in mijn buik kreeg, en een glimlach op mijn lippen. Ik hield me eraan vast dat ik het zelf heel verrassend en leuk zou vinden om met dit soort kleine gebaren verrast te worden, en ik ging er vanuit dat ik de mensen om me heen ook een glimlach zou bezorgen.

De volgende dingen heb ik gedaan :

Al met al kan ik zeggen dat het uitvoeren van deze acts of kindness erg leuk vond. Ik heb er veel plezier aan gehad om ze te bedenken, uit te voeren, en ik merkte dat ik er een goed gevoel van kreeg. Ik heb besloten om voortaan met open oren en ogen door het leven te lopen, alert op grote of kleine gebaren, en kansen om iemand (en mezelf) een glimlach op het gezicht te zetten. En die gratis knuffels ? Ach, misschien doe ik het de volgende keer wel gewoon. Even aardigheid, even contact met iemand, waarom ook niet eigenlijk ?

Had jij al eens van deze stroming gehoord ? En doe jij wel eens bewust dit soort random acts of kindness ? Laat het me weten in de comments !

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress of Bloglovin !