Een tas is voor mij veel meer dan een gebruiksvoorwerp alleen. Ik heb er niet veel, maar ze zijn allemaal met zorg uitgezocht en ik weet dus ook feilloos te vertellen welke herinnering er aan de aankoop kleeft. En omdat ik wil weten hoe de tas “voelt”, en wat ie met me doet, zal ik dan ook nooit een tas online kopen.
Nu ben ik al een behoorlijke tijd he-le-maal verliefd op een tas van het merk Celine. Niet dat ik ‘m ooit in mijn handen heb gehad, maar zo vanaf een plaatje, of in-use bij iemand anders kan ik niet anders dan er betoverd naar kijken. En omdat ik toch al een tripje naar Parijs op mijn 47-List heb staan, heb ik besloten deze tijdens mijn tripje te gaan bekijken (en als ie bevalt ook te gaan kopen). Nou is dat tripje nog niet gepland, maar ik kan jullie wel alvast the object of my affection laten zien. Mag ik jullie voorstellen :
Medium Triomphe Classic Panier in Palm Leaves and Calfskin




Natuurlijk wil ik de kleur eerst met eigen ogen zien, maar voor nu, vanaf het scherm, ben ik me blind aan het staren op de kleur khaki.
Voor nu spaar ik alvast gestaag om de tas te kunnen kopen. Maar ook om daarna een glaasje champagne te kunnen drinken om de aankoop te vieren, om een taartje te eten bij LaDuree, en om macarons mee te kunnen nemen naar huis, en en en …. Je leest het al, dat dagje Parijs wordt een gedenkwaardige … al is het maar voor mijn portemonnee 😉
Liefs, Vera
Ziet er mooi uit maar niet mijn smaak. Ik heb ‘maar’ 3 tassen: Liebeskind 2x, en Fred de la Bretoniere. Al sinds mijn jeugd verliefd op de Kelly bag van Hermès…ik hoop nog steeds op hét item op de rommelmarkt of de kringloop.
Maar het kijken en erover zwijmelen is al de helft natuurlijk en dat glas champagne is een stuk bereikbaarder. Overigens kocht ik zo’n 35 jaar geleden een zwaar afgeprijsde blouse (Fl. 40,00) in Amsterdam in Maison de La Bonneterie (helaas allang weg) van Celine. Echt nog nooit van het merk gehoord destijds. Heb het 10 jaar gedragen en kreeg een hekel aan de kleur (roze). Heb ‘m toen in de kledingzak gedaan want 2de hands winkels waren er bijna nog niet. En nu is hier bijna om de hoek een restaurant dat Celine heet. Fijn weekend Vera!
LikeLike