Je kunt mij typeren als zijnde een echt nachtmens; hoe later het wordt, hoe wakkerder ik word en hoe leuker en gezelliger ik het allemaal vind. Dat is altijd zo geweest en hoewel ik in de loop der jaren heus verstandiger ben geworden, en wat meer structuur in mijn ochtenden heb aangebracht, ben ik nog steeds een groot fan van uitslapen en draai ik met gemak de ochtenden en de avonden om. Nou ja, draai…, ik moet dat woord vervangen want inmiddels doe ik dat niet meer. Want vandaag vertel ik je hoe (en waarom) ik me inmiddels als echt ochtendmens gedraag.

De morgenstond heeft goud in de mond

Natuurlijk was ik al langer op de hoogte van de voordelen van de ochtend. Als je vroeg op staat heb je een hele dag voor je, en kun je veel werk doen. Ook had ik tijdens een retraite en een intensive al mogen ervaren hoe fijn het is om met yoga of stiltemomenten de dag te beginnen. Zo veel fijner dan al snoozend, of al haastend voor het werk. Toch kon ik me er niet toe zetten om de knop om te zetten. Al lonkte het idee wel, en wist ik heus dat mijn grootste winst te behalen viel in vroeg opstaan.

Begin dit jaar besloot ik me in te schrijven voor de 7 days detox van SheFlore, die startte op 03.01.2022 met een meditatie om 06:30 uur ’s ochtends. Ik zag er als een berg tegenop. Tegen het vroege opstaan, dan, maar ik besloot er toch voor te gaan. Onder het mom van “Real growth begins at the end of your comfort zone”.

Op dag 1 zette ik mijn wekker om 06:06 uur (liefde voor dit soort getallen, vandaar), en na een was en een plas toog ik mij naar mijn (thuiswerk-)kantoor waar ik met kaarsjes aan de dag begon. En vanaf dag 1 vond ik het heerlijk om de dag zo te beginnen; ik merkte eigenlijk direct de effecten die het ongemak van het vroege gaan van de wekker echt deden vergeten. En ik merkte hoe goed het me deed. Ik begon de dag heel rustig, en het effect daarvan duurde de hele dag. Door mijn dag vanuit rust en stilte te beginnen, voelde ik me minder onrustig en raakte ik bijvoorbeeld minder snel geirriteerd. Mijn lontje werd echt langer, en ik kon meer aan. Zelfs rotdagen hadden niet meer zo’n groot effect op mijn gemoedstoestand.

Na 7 dagen stopten de live sessies en omdat ik het effect zo fijn vond, ben ik het zelf blijven doen. Elke dag (ook in het weekend, maar dan wel wat later) staat mijn wekker vroeg en start ik met een half uur voor mezelf. Ik had nooit gedacht het te zeggen, maar ik houd van de ochtend.

Even doorbijten

Tuurlijk is het nog steeds doorbijten als ik het alarm hoor, maar ik geef het geen enkele ruimte. Zodra die wekker gaat, stap ik uit bed, en strompel ik naar de badkamer. Na een plens water in mijn gezicht ben ik vaak al semi-wakker. Ook zorg ik ervoor dat ik me ’s ochtends nergens druk om hoef te maken. Mr C en Little Miss C slapen nog, dus ik kan ongestoord nog even in mijn eigen bubbel verblijven. De avond ervoor heb ik ook alvast het een en ander voorbereid; dan doe ik alvast nieuwe theelichtjes in mijn rozenkwarts waxinehouders, en zet ik een Dopper met vers water neer. Ik vind het fijn om me hier ’s morgens geen zorgen meer om te hoeven maken.

Na de meditatie schrijf ik in een notitieboekje wat het me heeft opgeleverd; welke inzichten of gedachten of gevoelens. En na afronding daarvan start ik mijn (werk-)dag. Een heerlijk begin, waar ik echt niet meer van zonder kan. Bijzonder hè ! Had mijn oma toch gelijk met haar “de morgenstond heeft goud in de mond”.

Ben jij een ochtend- of een avondmens ? En heb jij ochtendrituelen ? Ik lees het graag in de comments. Liefs, Vera