Wedstrijdverslag Singelloop Breda 2018

Het is alweer een week geleden dat ik aan de start stond van de Singelloop Breda, maar de gedachte eraan is nog behoorlijk vers, en maakt dat ik telkens glimlach als ik eraan terugdenk. Want wat was het weer een feestje, en wat heb ik genoten van de 10 km. lange run door het historisch centrum van Breda !

De dag begon vroeg, want de avond ervoor sliepen Mr C en ik in Arnhem. We hadden zaterdag een feestje van een zakelijke relatie die 50 werd, en hadden de nacht doorgebracht in een hotel aldaar. Nou ja, nacht, de uurtjes die resteerden na de meer dan geslaagde party. Hoe dan ook, na een heerlijk ontbijt in ons hotel vertrokken we met de auto op weg naar Breda. Ik zou om 12:40 uur moeten starten en ruim op tijd waren we aanwezig. Mr C zette me af in de nabije omgeving van het startgebied en vertrok direct om Little Miss C en Oma op te halen. Ik had nog een uurtje tot de start te overbruggen.

Het was koud, ik stond best te rillen in mijn korte broekje, en daarom besloot ik de beschutting van een bushokje op te zoeken om een klein beetje op te warmen. Gelukkig was er rondom me heen gezellige reuring en afleiding genoeg en voor ik het wist was het tijd om naar het startvak te gaan. Daar was de doorstroom heel snel, een warming-up was er niet echt, maar wel wat entertainment van 2 zingende heren in een roze pak. Ik herkende ze van vorig jaar, maar ik heb geen idee hoe ze heten eigenlijk.

Vorig jaar liep ik op de Singelloop mijn snelste tijd van dat jaar; ik was toen in 60 minuten binnen, maar ik had me vantevoren voorgenomen me hier niet al te druk om te maken. Niet alleen vanwege de drukke en gezellige afgelopen dagen met de nodige alcohol en nachtelijke activiteiten, maar ook omdat de voorbereiding de afgelopen maanden niet echt vlekkeloos is verlopen. Mijn heup heeft de laatste tijd weer behoorlijk wat roet in het eten gegooid, en vorige week zondag had ik zo’n pijnlijke training (echt elke stap deed pijn), dat ik de geplande hardlooptraining van afgelopen woensdag vervangen had door een uurtje zwemmen. Ik was dan ook best een beetje benauwd voor weer een pijnlijke run, maar gelukkig was dat niet het geval !

De 10 kilometers heb ik absoluut geen enkel pijntje in mijn heup/knie gevoeld, en daar was ik erg blij mee. Ik kon me daarom goed focussen op de omgeving, op het vele vermaak langs de weg, en op mijn ademhaling, want die zat met momenten vrij hoog. Ik had geen idee wat mijn tempo was, want zoals gezegd, ik wilde dat helemaal niet weten. Het rennen ging goed, en het weer was heerlijk. Af en toe lekker in het zonnetje en soms een heerlijk verkoelend windje; sowieso is het momenteel heerlijk weer, en dus ook voor het hardlopen. De kilometerborden kwamen rap voorbij, en ineens was daar het bord van de 9 kilometer. Nog 1 te gaan, en dan zou ik in het feestgedruis van de Markt zijn; dat is altijd zo’n gezellige drukte. En ja hoor, voor ik het wist, zag ik hordes mensen, de gezellige horeca, de finishboog, en een rode loper liggen. Ook keek ik goed om me heen of ik mijn eigen supporters zou zien, maar helaas, ik heb ze niet gespot.

Ik zette nog een eindspurt in, en toen was ik gefinisht. Uiteraard keek ik toen wel gelijk op mijn Apple Watch, sowieso om mijn looptijd uit te zetten, en ook omdat ik stiekem natuurlijk best nieuwsgierig was naar mijn eindtijd. Want ik kan wel zo hard zeggen dat ik niet om de tijd geef, stiekem ben ik een hartstikke competitief ingesteld persoontje. Ik moest goed kijken toen ik mijn eindtijd zag, want die was waanzinnig : ik ben namelijk gefinisht in 58 minuten; 2 en een halve minuut (!) sneller dan vorig jaar. Een dik vet PR dus weer, en ik was superblij !

Met een big smile liep ik naar het uitloopgedeelte met de goed verzorgde verzorgingsposten met water, komkommer, en tomaatjes, en kon ik rustig, op m’n gemak even bijtanken. En daarna ging ik snel naar de Grote Markt, waar Oma, Little Miss C en Mr C op me wachtten. In een horecatentje aldaar genoten we van een welverdiende lunch, elkaars gezelschap, en de vele finishers die nog zouden volgen. Het was weer beregezellig in Breda !

Doe jij wel eens mee aan hardloopwedstrijden ?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress,  Bloglovin of Instagram

4 gedachten over “Wedstrijdverslag Singelloop Breda 2018

  1. Wat goed van je, ik kan helaas niet hardlopen. Door een totaal ruptuur bij de geboorte van mijn zoon heb ik nogal wat littekenweefsel en dat doet pijn als ik hardloop of te veel spring etc. Jammer maar met flink wandelen probeer ik toch wel wat conditioneels te doen 🙂

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.