In 2008, na een periode van intensieve zorg voor mijn moeder, belandde ik in een burn-out. Het begon met een periode van een week of 6 van absolute slapeloosheid en paniekaanvallen en eindigde met mezelf als zielig hoopje mens dat nog niet eens een wandeling van 15 minuten kon volhouden. Om uit de burn-out te komen heb ik destijds aardig wat veranderingen in mijn leven moeten doorvoeren, en vandaag vertel ik je wat ik nog steeds doe om een terugval burn-out te voorkomen. Want als er iets is wat ik echt nooit meer wil, is het burn-out zijn !

Naar buiten gaan

In het begin van mijn herstel moest ik een kwartier per dag buiten wandelen. Ik weet nog goed hoe moeilijk dat was toen ik ermee begon; huilend liep ik daar, mezelf voortslepend, zonder energie. Door weer en wind liep ik buiten, met de timer aan, smachtend naar het signaal dat deze marteling voorbij zou zijn, om daarna snel weer naar bed te gaan. Maar ik hield vol, en al snel ging het beter, mijn geestelijke vermoeidheid werd minder, en ik begon het buiten zijn te waarderen. De frisse lucht, de wind door mijn haren, de natuur, de stilte, het ritselen van de blaadjes, ik kwam erachter hoe heerlijk rustgevend het was om buiten te zijn. Het was goed voor mijn creativiteit, inspiratie en om even “uit mijn hoofd” te komen.
Inmiddels wandel ik niet meer dagelijks maar wonen we in een prachtige, groene omgeving, en is de natuur onderdeel van mijn dagelijkse bestaan geworden. Wel zijn mijn hardlooprondjes vast onderdeel van mijn wekelijkse schema; deze staan serieus op mijn to-do-lijstjes. Deze momenten koester ik; het zijn momenten waar ik niet meer zonder kan. Vaak krijg ik de beste ideeën als ik aan het hardlopen ben. Het biedt tegenwicht aan de drukte, het geluid en de prikkels van mijn dagelijkse leven. Hierna voel ik me altijd opgewekter, positiver en alerter. Het is tevens een stukje me-time.

Tijd voor mezelf

Zoals ik hierboven al schreef, is hardlopen een stukje me-time. Tijd die ik invul voor mezelf, zonder druk of verplichtingen, even de tijd stil zetten en opladen. Ook probeer ik regelmatig een uurtje vrij te maken om lekker creatief bezig te zijn. Even een pauze van smartphone, tablet, computer, en rust, en doen waar ik zin in heb; gedachten op nul en iets creeeren. Af ten toe wat tijd voor mezelf is broodnodig voor mijn gevoel van rust en ontspanning.

Geen uitstelgedrag meer

Om uit mijn burn-out te komen maakte ik dagelijks things-to-do-lijstjes. In het begin stond er niets meer op dan simpele alledaagse dingen als make-up opdoen, of haren wassen. Toen dat een tijd goed ging, begon ik taken als planten water geven, of strijken toe te voegen, en toen ik helemaal de goede kant op ging bleef ik dit doen. Tot op de dag van vandaag heb ik dagelijkse taakjes in mijn agenda staan, die ik direct uitvoer en niet uitstel. Het voelt zo goed om dingen af te strepen !

Aan de rem trekken

Ik ben een bezig bijtje, en eigenlijk sta ik altijd wel “aan”. Als perfectionist wil ik ook nog eens alle ballen die ik heb in mijn rol als werknemer, moeder, partner, dochter, en vriendin zo perfect mogelijk in de lucht te houden, en ikzelf kom pas aan bod als alle klusjes zijn gedaan en iedereen tevreden is. Rust nemen is niet iets wat ik van nature doe; daar heb ik geen tijd voor, ik moet dóór. En dit punt is dan ook (nog steeds) mijn grootste valkuil. Tegenwoordig “dwing” ik mezelf als ik me gespannen voel, om een time-out te nemen. Als ik mezelf opgejaagd voel, geïrriteerd, en verdrietig, dan trek ik aan de rem. Om erger te voorkomen. Al zou ik beter dat punt vóór moeten zijn …

Mijn gedachten observeren

Gedachten zijn er niet voor niets; je kunt er altijd van leren. En daarom probeer ik mijn gedachten aandachtig, zonder oordeel, interpretatie of kritiek te observeren. Zelf heb ik de neiging van het ergste uit te gaan, ben ik van nature vrij onzeker, en vind ik eigenlijk diep van binnen dat ik dat soort dingen niet mag denken. Dus druk ik mijn gedachten liever weg, wat erg veel energie kost. Bij negatieve gedachten of bij problemen denk ik nu vaak “wat is het ergste wat er kan gebeuren“,  of geef ik mezelf de raad die ik een vriendin zou geven in dezelfde situatie. Hiermee bagatelliseer ik de gedachten niet maar ontkracht ik ze wel. Het nare gevoel ebt weg, en vaak komt er een enorm waardevol inzicht voor terug. En dat leidt ook tot het volgende punt :

Mezelf niet zo serieus nemen

Lachen, relativeren, anderen, het leven en mezelf niet zo serieus nemen. Dat loont echt !  Gewoon goed is ook goed, en een foutje maken is menselijk.

Dankbaar zijn

Elke dag sta ik even stil bij wat ik al heb. Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn. Uiteraard heb ik zo mijn wensen en dromen, maar ik ben tevreden met hoe mijn leven eruit ziet, met mijn mogelijkheden en talenten. Ik zoek mijn geluk in dankbaarheid en tevredenheid, en er zit in elke dag wel een paar geluksmomenten. Soms is het even zoeken, maar ik probeer elke dag wel 3 dingen te benoemen. Ik kijk niet naar wat ontbreekt, maar naar alles wat wel aanwezig is. Dat zorgt ervoor dat ik me gelukkig en vol levenskracht voel.

Goed zijn voor mezelf

Ik ben van nature ontzettend streng voor mezelf; als perfectionist ben ik niet snel tevreden, en mijn kwetsbaarheid tonen is niet iets wat ik met de paplepel ingegoten heb gekregen. Een mooi citaat vind ik die van Brené Brown : “Het lastige is dat kwetsbaarheid het eerste is wat ik in jou zoek en het laatste dat ik jou wil laten zien. Bij jou heet het : moedig en gedurfd. Bij mij is het zwakte“. Mijn burn-out heeft me in doen zien dat ik mezelf moet behandelen met dezelfde vriendelijkheid, zorgzaamheid en meelevendheid als waarmee ik een goede vriend zou bejegenen. Niet vervallen in Netflix-marathons met zakken chips, glazen wijn, en sigaretten. Maar geregeld eten, lekker bewegen, alles met mate, en Rust-Reinheid-Regelmaat mijn mantra laten zijn. Klinkt heel saai en volwassen, maar ik vaar er wel bij. Ik ben in jaren niet zo gezond en gelukkig geweest, en heb nooit eerder zo goed in mijn vel gezeten; en dat geldt zowel geestelijk als lichamelijk. Mijn burn-out heeft me al-met-al zeer veel waardevols opgeleverd !

Samengevat komt het erop neer dat ik mezelf af en toe bewust vertraag, om te zorgen dat ik mentaal en fysiek goed in balans ben, wat zorgt voor vitaliteit. Want energiek zijn, de dag goed doorkomen, het leven goed aankunnen, dat zijn zulke belangrijke zaken, die wil ik echt nooit meer kwijt.

Ben jij wel eens burn-out geweest ? En wat doe jij om een terugval te voorkomen ? Laat het me weten in de comments ! 

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress,  Bloglovin of Instagram