Het eerste weekend van oktober is traditioneel het weekend van de Singelloop in Breda. Ook dit jaar deed ik mee, en rende ik door het historisch centrum en langs de singels van Breda. Maar of ik de omgeving ook echt gezien heb ?? Kijk mee naar mijn wedstrijdverslag van de Singelloop Breda van afgelopen zondag.

Inschrijving
In 2013 deed ik voor het eerst mee aan de Singelloop en sindsdien heb ik geen editie overgeslagen. Ook dit jaar was het duidelijk dat ik mee zou doen, alleen nu niet meer aan de 5 kilometer, maar aan de 10 kilometer.

Ik heb mij in mei 2017 via de site ingeschreven, en in de aanloop naar het evenement ontving ik regelmatig Nieuwsbrieven via de e-mail. Het startnummer kreeg ik een week van te voren op mijn thuisadres toegestuurd.

Aankomst in Breda
Breda ligt op een kleine 30 minuten rijden van mijn huis, ik ging erheen met de auto, en helaas was het, zoals tot nu toe elk jaar, weer een drama om een parkeerplaats te vinden. Ik volgde de aanwijzingen om te parkeren, maar elk terrein waar ik kwam bleek al vol te zijn. Ook in de bermen stonden auto’s geparkeerd, en in de straten vlakbij het evenemententerrein was ook geen enkel plekje meer beschikbaar. Gelukkig was ik ruim op tijd aanwezig en had ik nog de uitloop naar een startvak later, maar toch. Uiteindelijk vond ik een P-plaats op een terrein, op ca. 10 minuten loopafstand van het evenement.

Het startgebied was lekker druk, de 5 km. was al van start gegaan, en het was een gezellige bedoening. Er was voldoende ruimte om op te warmen, en ook waren er genoeg Dixies aanwezig zodat er geen ellelange wachtrijen waren. Voor ik het wist was het al tijd om naar het startvak te gaan.

Warming-Up en Start

Ik zou om 12.30 uur starten, en stond ruim op tijd in mijn startvak. Na een heerlijk enthousiast optreden van het Feestteam was het zover : tijd om van start te gaan.

Parcours

De 10 km-run kende verschillende groepen, die telkens 16 minuten na elkaar startten. Ik startte in de tweede groep. Omdat ik nu voor het eerst de 10 km. deed, had ik geen tijd te verbeteren. Ik had dan ook vantevoren besloten gewoon rustig te gaan rennen, van de run te genieten, en vooral niet op de tijd te focussen. Nou, dat rustig rennen en vooral niet op de tijd letten lukte, maar dat genieten, nee niet echt. Ik vond het loodzwaar.

Ik had een volle blaas, was misselijk, mijn ademhaling zat hoog, en van de omgeving heb ik bar weinig gezien. Ja, wel van de enthousiaste toeschouwers aan de kant gelukkig, daar kreeg ik telkens weer een boost van, maar de route zelf is volledig langs me heen gegaan. Rond het 4 km-punt zat ik er zo doorheen dat ik op wilde geven, maar uiteraard heb ik dat niet gedaan. Ik ben wel nóg wat rustiger gaan rennen, om mijn ademhaling te dempen, maar genieten, nee, dat zat er niet in. Het was bikkelen tot het eind.

Het laatste stuk is in de binnenstad van Breda, en daar werd het echt gezellig : veel mensen, veel horeca, gewoon een hele knusse sfeer. Ik ben blij dat dat niet langs me heen is gegaan, en voor wie dit leest en altijd enthousiast supportert : dank je wel !

Vlak voor de finish wist ik er nog een versnelling uit te persen, en ik eindigde uiteindelijk in 1:00:52. Nog een PR ook, want mijn beste tijd op de 10 km. was 1:01:10 (Maasdijk).

Finish en Cooling-down
Na de finish was er ruimte genoeg om uit te lopen, en er was voldoende water voorzien. Ook was er na het verlaten van het finishgebied een gebied met heel veel verzorging : spekkies, snoeptomaatjes, komkommer, Btween repen. We werden in de watten gelegd, en dat had ik wel even nodig. Even de voorraad aanvullen.

Helaas moest ik dus nog 10 minuten lopen voor ik bij mijn auto was, en daar baalde ik behoorlijk van. Ik had het koud, en was blij toen ik in mijn warme autootje zat. Toen ik eenmaal lekker een broodje ophad, en wat schone kleding aangedaan had, kwam bij mij de blijdschap en waren alle pijntjes en ongemakken weer vergeten. Ik had het toch maar mooi gefixt, deze run, en uiteindelijk een mooie PR gerend. Zoals het gezegde luidt : pain will pass, pride will last. Ik ben voldaan naar huis gegaan, lekker naar de bank om daar samen met man en kind een heerlijke relaxte zondagavond te hebben.

Conclusie
Het was weer een heerlijke run, die op zich prima geregeld was. Alleen zou het fijn zijn als de organisatie iets kon doen aan het parkeerprobleem. Is het een optie wellicht om een Parkeergarage, dicht bij het evenemententerrein, open te stellen ? Hoe dan ook, volgend jaar hoop ik weer van de partij te zijn !

Doe jij wel eens mee aan hardloopwedstrijden ?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress,  Bloglovin of Instagram