Het zaadje werd gepland tijdens een workshop make-uppen, inmiddels alweer een jaar of 5 geleden. Toen mijn oogpartij aan bod kwam meldde de make-up professional fijntjes dat ik mooie wenkbrauwen had, en licht overhangende oogleden. Au. Die laatste opmerking hakte erop in, en sinds die tijd ben ik scherper op mijn oogleden gaan letten, en langzamerhand zag ik de huid boven mijn ogen steeds verder verslappen.

De afgelopen maanden echter kreeg ik steeds vaker het gevoel dat mijn oogleden zwaar waren, en het begon me ook op te vallen dat mijn oogschaduw niet altijd even goed zichtbaar meer was. En op een dag besloot ik op zoek te gaan naar informatie over een bovenooglidcorrectie. In eerste instantie keek ik bij de Bergman Clinics, omdat ik daar mijn ogen heb laten laseren en enorm tevreden over hen ben, maar het bleek dat de ingreep in Amsterdam plaats zou vinden. En dat vond ik toch te ver (ca. 150 km enkele reis). Een rondje Google leverde een goede chirurg op in Antwerpen, maar ook een in Veldhoven, nabij Eindhoven, beide op een klein uurtje rijden. En omdat ik toch liever in NL geholpen word, besloot ik me te verdiepen in Kliniek Veldhoven.

De Internet site van Kliniek Veldhoven vond ik er professioneel uitzien en de reviews op Internet waren stuk voor stuk allemaal positief. Het eerste telefonisch contact wat ik had was zeer vriendelijk, en ik besloot een afspraak voor een intakeconsult te maken. Bij de bevestiging van de afspraak zaten allerlei documenten : informatie over de behandeling, voorschriften, nazorginstructies, … ik schrok ervan. Ik had juist om me heen gehoord dat een ooglidcorrectie niets voorstelt, maar ik vond wat ik las niet niks. Ik werd per direct enorm zenuwachtig en vond het doodeng. Toch besloot ik om mijn consult door te zetten en mijn beslissing af te laten hangen van het gevoel dat ik daarna zou hebben.

Mijn consult begon met een gesprek met de consulente, die stil stond bij de ingreep, en eventuele risico’s, en na een minuut of 10 kwam de chirurg erbij. En waar ik nog enigszins de hoop had dat hij zou zeggen dat het allemaal wel mee viel, pakte hij een behoorlijke rol huid boven mijn ooglid en meldde hij mij dat er behalve een huidresectie ook een aanpassing aan de spier plaats zou vinden. Hiermee zou ik minder zware oogleden krijgen, en een frisse blik. De ingreep zou onder lokale verdoving plaats vinden, en zo’n 30 minuten in beslag nemen. In die tijd zouden beide oogleden behandeld zijn. De chirurg voorzag geen enkel probleem.

En ik ? Ik ook niet. Ik kreeg er zelfs zin in. Hoewel ik de ingreep nog steeds super spannend vind, kan ik niet wachten om minder last te hebben van mijn overhangende oogleden, en weer een stralende blik te hebben.

Het inplannen van de datum bleek een dingetje … van mijn kant dan, niet van de kant van de kliniek. Na de ingreep mag je 2 weken niet sporten, en natuurlijk ben je ook even wat minder aantoonbaar. Ik heb de laatste maanden van dit jaar nog zoveel leuke dingen gepland staan, en die wil ik niet skippen. Zo erg lijd ik ook weer niet onder mijn oogleden. En daarom heb ik besloten de ingreep begin volgend jaar plaats te laten vinden, net na de jaarwisseling. Ik was even vergeten dat ik een aantal dagen voor de ingreep geen alcohol mag drinken, maar het is prima. Dan vier ik maar een keer Oud&Nieuw zonder champagne te kunnen drinken. Ik trek die fles wel open als mijn oogleden geheeld zijn en ik met een vrolijke blik weer de wereld in kijk ! Ik heb er zin in.

Heb jij wel eens een esthetische ingreep laten doen ? Liefs, Vera.