Hardlopen. Ik heb het niet alleen nodig voor mijn fysieke conditie, maar ook mentaal gezien kan ik echt niet meer zonder. Ik heb mijn runs nodig om mijn gedachten op een rijtje te krijgen, om verdriet een plaats te geven, om mijn werkdag eruit te rennen, maar soms ook om mijn overenthousiasme te kanaliseren. Na elke run keer ik helderder in mijn hoofd terug thuis, en al heb ik die dag geen speciale dingen aan mijn hoofd gehad, toch heb ik altijd het idee dat ik me opgeruimder voel.

De laatste tijd ben ik eens op gaan letten welke gedachten de revue passeren tijdens mijn standaard trainingsrondjes, en over de bank genomen zijn er wel een aantal standaard gedachten die telkens terugkeren als ik aan het hardlopen ben :

1. Wat zal ik zometeen eens allemaal voor lekkers gaan eten als ik klaar ben met rennen ?
2. Sh#t, een hond … ik hoop dat ‘ie goed aangelijnd is, want ik zit er echt niet op te wachten dat ‘ie überenthousiast tegen me opspringt.
3. Wat zijn leuke onderwerpen om over te bloggen de komende tijd ?
4. Hè bah, een tegenligger. Okee, kom op Veer, tover een lach op je gezicht, recht je rug, en zeg vriendelijk gedag. Je kan het !
5. Ik moet niet vergeten zometeen dat e-mailtje te versturen. Oh, en als ik straks boodschappen ga doen, dan moet ik ook nog koffie halen. En is die meet-up eigenlijk al geregeld ?
6. Hoe lang ben ik al aan het rennen eigenlijk ? Huh … zo kort nog maar ? En ik ben er voor mijn gevoel nu al klaar mee, pffff …
7. Echt hoor, als ik zo klaar ben met rennen ga ik he-le-maal niets meer doen. Alleen nog maar douchen, drinken, eten, liggen, Netflix kijken, en lekker chillen.
8. Ohhh waarom gaan jullie niet óók een beetje aan de kant ?! Anderhalve meter afstand is anderhalve meter afstand hoor. Waarom moet ík nu weer uitwijken en de berm in duiken ?

maar mijn favoriete gedachten als ik aan het rennen ben zijn

Maar hoe fijn de runs ook zijn om mijn gedachten en ideeën op een rijtje te krijgen, toch is de lekkerste run díe run waarin ik aan he-le-maal niets denk. Die runs waarin de stappen als vanzelf lijken te gaan, de kilometers zich aan elkaar rijgen, en ik geheel gedachtevrij in een perfecte cadans ren.

Waar denk jij aan tijdens het beoefenen van jouw sport ? Heb jij ook terugkerende items ? Ik lees het graag in de comments ! Liefs, Vera