Afgelopen zaterdagavond was ik 1 van de deelnemers die om 7 uur ’s avonds van start gingen om op een 7 kilometer lang parcours door donker Nijmegen te rennen. Kijk mee naar mijn wedstrijdverslag van de Zevenheuvelennacht 2017.

Stukje historie & Inschrijving
In de wereld van het hardlopen is de Zevenheuvelenloop een begrip : sinds 1984 wordt dit hardloopevenement jaarlijks gehouden op de derde zondag van november. Sinds 2013 kent Nijmegen ook de Zevenheuvelennacht, die op de avond voorafgaand aan de Zevenheuvelenloop georganiseerd wordt als “voorafje”. In het eerste jaar kende de Zevenheuvelennacht twee afstanden (5 & 10 km), maar vanaf 2014 staat er maar één afstand op het programma, namelijk de 7 kilometer. Ik doe al sinds de eerste editie aan de Zevenheuvelennacht mee, en ook dit jaar wilde ik perse meedoen. Al bij opening van de inschrijving had ik mij dan ook al via de site NN Zevenheuvelenloop voor deze Run ingeschreven. Ik ontving regelmatig Nieuwsbrieven via de e-mail en het startnummer met nadere deelnemersinformatie kreeg ik een dikke week van te voren op mijn thuisadres toegestuurd.

Aankomst in Nijmegen
Omdat Nijmegen niet bij mij om de hoek ligt, ging ik er met de auto heen. Mijn man en dochter hadden mij afgezet en zouden mij na de finish weer ophalen, zodat we daarna met z’n 3-tjes ergens een hapje konden eten. Ik was een kwartier voor aanvang van de wedstrijd aanwezig in het start/finishgebied, en het was rustiger dan voorgaande jaren. Ik denk dat dat kwam vanwege het weer : het regende namelijk behoorlijk, en hoewel ik mezelf in een poncho getooid had, werd ik toch goed nat. Gelukkig werden we wat afgeleid met een enthousiaste spreker, en er werd goede muziek gespeeld, en verder was er mooie verlichting door middel van laserstralen boven het startgebied. Het enige voordeel van de regen was de weerkaatsing van de laserstralen op de regendruppels, dat gaf een prachtig gezicht.

Koude warming-up en start
Toen het startschot klonk regende het nog steeds, en was ik inmiddels doorweekt. Nou ja, niks aan te doen, knop om en maar snel rennen, des te sneller zou ik naar de warme auto toe kunnen ! Ik trok mijn poncho kapot, gooide ‘m in een van de vele vuilnisbakken die voorzien waren, en dribbelde langzaam naar de startlijn. De Zevenheuvelennacht had een “zandloperstart”: vlak voor de start wordt de 10 meter brede lopersstroom afgeknepen tot ca. 2.25 meter. Door deze manier van starten ontstaat er meer loopruimte.

Parcours

Het 7 kilometer lange parcours wordt in het donker gelopen, en er zijn stukken waar het serieus donker is. De eerste kilometers liep ik nog in de regen, maar na een kwartiertje was het droog. Uiteraard was ik inmiddels wel volledig doorweekt, en met name mijn vingers waren koud en voelden dood aan. Ook mijn handschoentjes waren helemaal nat, dus die konden mijn handen helaas niet meer verwarmen. Vooraf had ik me voorgenomen niet voor een snelle tijd te gaan, maar gewoon te genieten. En dat heb ik gedaan, ondanks het feit dat ik compleet verregend was.

In het bosgebied van de Kwakkenberg is het echt donker, maar daar zorgt de organisatie altijd voor speciale verlichting. Ook dit jaar keek ik er weer naar uit om daar te gaan lopen, hoewel het parcours daar erg zwaar is. Er zit namelijk een behoorlijke beklimming in, waar ik behoorlijk bij moet poten. Zo ook dit jaar weer, maar wat was het weer prachtig verlicht en met de muziek erbij, echt heel speciaal. Psychedelisch bijna.  Deze ervaring, die zo moeilijk te omschrijven is, maakt de Zevenheuvelennacht voor mij zo speciaal. Zelfs nu ik er weer aan terugdenk, krijg ik weer kippevel …

Pas bij het 5 kilometerpunt waren mijn vingers ontdooid, en voelde ik niets meer qua ongemakken of nattigheid, maar hoe dan ook heb ik vanaf het eerste moment genoten. De sfeer tijdens het rennen was goed, er waren toch nog behoorlijk wat supporters aan de kant, en het rennen ging zo gemakkelijk, het kostte me geen enkele moeite. Hier heb ik het dus voorgedaan, al die keren dat ik geen zin had om naar buiten te gaan om te rennen, maar dat toch gedaan heb !

Finish en Cooling-down
In 2o15 was mijn finishtijd 45:13; in 2016 44:22 en dit jaar 41.46 ! Een dikke, dikke verbetering dus. Niet heel belangrijk, want het gaat uiteindelijk om de renervaring en het genieten, maar stiekem toch wel erg leuk om te zien dat mijn training vruchten heeft afgeworpen.

Direct na de finish kon je vrij uitlopen, erg prettig, en omdat het rustiger was dan normaal was ik erg snel bij de uitreikpost. Hier kreeg ik de medaille en een flesje AA dat ik direct leeggegooid heb en gevuld met water dat je vrij kon tappen.

Toen ik uit het finishgebied was, ben ik weer gaan rennen om om gauw naar mijn man en dochter te gaan. Snel mijn natte kleding verwisselen voor wat schone kledij. Ik had bij mijn inschrijving een shirt besteld, dus die trok ik direct aan, dat snap je, en daarna hup op weg naar een restaurantje in Nijmegen om lekker een hapje te gaan eten. Even lekker opwarmen !

Overzicht kosten
* Inschrijfkosten : € 14,75. Voor dit bedrag krijg je o.a. een startnummer met naam,  tijdregistratie chip, en een medaille.
* Wordt er een goed doel gesteund : ja, Natuurmonumenten
* Parkeerkosten : niet van toepassing
* Garderobekosten : € 0,00 – gratis en bewaakt

Conclusie
Als je zin hebt in een goed georganiseerde hardloopavond waarbij je naast een uitdagend parcours zeker ook nog een stuk in een sprookjesachtige sfeer loopt dan is de Zevenheuvelennacht wat voor jou. Ik ben volgend jaar als het aan mij ligt zeker weer van de partij !

Doe jij wel eens mee aan hardloopwedstrijden ?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress,  Bloglovin of Instagram