Elke run is anders. Waar ik de ene keer moeiteloos 10 kilometer aan tik, kan ik de andere keer al na 2 passen het gevoel hebben dat er nooit een eind aan zal komen. Vandeweek echter had ik een wel heel bijzondere training. Al na een paar minuten had ik het gevoel dat ik zweefde, dat mijn voeten de grond niet aanraakten, en schijnbaar moeiteloos tikte ik elk kilometerpunt aan. De kilometers en de tijd vlogen voorbij.  En hoewel het aan de ene kant heel comfortabel was, was ik aan de andere kant ook best bang. Bang dat ik zou vallen, maar ook bang dat ik over mijn grenzen aan het gaan was omdat ik me zo licht voelde. Ik heb de volledige 10 kilometer in deze staat verkeert, en later vroeg ik me af of dit nou die alom bekende Runners High is geweest.

Wat is Runners High eigenlijk ?

Wikipedia omschrijft Runners High als volgt : hardlopen kan verslavend werken doordat na meer dan een uur hardlopen een runner’s high ontstaat, wat de hardloper een euforisch gevoel geeft. Welke stof deze runner’s high veroorzaakt, is nog niet met zekerheid vastgesteld. Van oudsher wordt gedacht dat endorfine het euforische gevoel veroorzaakt, maar recent onderzoek bij muizen duidt op een andere stof, anandamide. Runner’s high werkt hetzelfde als veel andere verslavingen: men wil het gevoel opnieuw ervaren en zal hierdoor als het ware verslaafd raken aan de loopsport.

Nou moet ik je eerlijk zeggen dat ik nog nooit verdovende middelen heb gebruikt, en dus ook niet weet wat een high gevoel inhoudt. Maar ik kan me er denk ik wel wat bij voorstellen omdat ik andere mensen daar wel over gehoord heb. Als ik de verhalen op verschillende fora mag geloven voelt Runners High als een gevoel dat je of je boven het asfalt zweeft, je bent minder moe en je pijngrens wordt verlegd. Dit klopt wel : ik ben sowieso over mijn grenzen heen gegaan, want ik had binnen een half uur na mijn run behoorlijke kuitpijn en ik had moeite met lopen, en dat heb ik nooit eerder gehad. Het enige dat niet klopt, is de tijdsduur. Ik ervaarde dat zwevende gevoel al heel snel, en niet pas na meer dan een uur.

Gebaseerd op bovenstaande denk ik dat ik moet concluderen dat ik geen Runners High gehad heb. Wat het dan wel geweest is, weet ik niet. Ik weet ook eigenlijk niet wat ik nou van deze training moet vinden. Zoals gezegd, aan de ene kant was het heel fijn om schijnbaar moeiteloos te rennen, aan de andere kant voelde het ook wel “eng” omdat ik voor mijn gevoel minder controle had. Hoe het ook zij, dit was een training om te onthouden, en ik ben reuze benieuwd of er nog meer van dit soort zwevende ervaringen gaan volgen ….

Heb jij weleens een Runners High ervaren ? En wat vond jij ervan ?

Ik zou het leuk vinden als je mij zou volgen via WordPress of Bloglovin !